Η ονοματολογία των οικισμών της νήσου Κέρκυρας και της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης σε σχέση με την εξέλιξη του τοπίου

Η ερμηνεία των ονομάτων των οικισμών μπορεί να εξάγει σημαντικά στοιχεία για το τοπίο, τη λειτουργία του και την ιστορικογεωγραφική εικόνα κάθε περιοχής. Μετά από την ανταλλαγή των
ελληνοτουρκικών πληθυσμών το 1923, πολλοί οικισμοί στην ηπειρωτική κυρίως Ελλάδα, με όνομα ξενικής προέλευσης, μετονομάστηκαν. Στα Ιόνια Νησιά, τα οποία ήταν κυρίως βενετοκρατούμενα, ο αριθμός των οικισμών που μετονομάστηκαν ήταν ελάχιστος. Ως στόχος της παρούσας εργασίας στα πλαίσια μιας ιστορικής προσέγγισης, τέθηκε η ανάλυση των ονομάτων των οικισμών σε δύο περιοχές, στη νήσο Κέρκυρα και στην Περιφερειακή Ενότητα (Π.Ε.) Κοζάνης και η διερεύνηση της σχέσης τους με την εξέλιξη του τοπίου και τη λειτουργία του χώρου. Κύρια πηγή πληροφοριών αποτέλεσαν διάφορες συλλογές και ιστορικά – αρχειακά τεκμήρια. Συμπερασματικά, στην ονοματολογία των οικισμών της νήσου Κέρκυρας δεν αποτυπώθηκε κάποια επιρροή ξένων πληθυσμών, λόγω του φεουδαλικού συστήματος που εφαρμόσθηκε κατά τη βενετική κυριαρχία αλλά και του γεγονότος ότι η ύπαιθρος δεν αποτελούσε πέρασμα (κτηνοτροφικό ή εμπορικό), όπως αντίστοιχα η περιοχή της Π.Ε. Κοζάνης. Η έννοια της εξέλιξης του τοπίου διαφαίνεται εντονότερα στην Π.Ε. Κοζάνης, όπου υπήρξε εξελληνισμός των ονομάτων.