Η επίδραση της βόσκησης και της πυρκαγιάς στη βιοποικιλότητα δασολίβαδων βαλανιδιάς (Quercus ithaburensis subsp.macrolepis) στη Δυτική Λέσβο

Η εγκατάλειψη των δασών βαλανιδιάς από τους δασόβιους και παραδασόβιους πληθυσμούς, λόγω της οικονομικής απαξίωσης των προϊόντων της αφήνουν τα υπάρχοντα δάση στο έλεος των δασικών πυρκαγιών, των παράνομων υλοτομιών, των εκχερσώσεων και της ανεξέλεγκτης βόσκησης. Αν και πολλές μελέτες έχουν γίνει για την επίδραση της βόσκησης στη βλάστηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων, πληροφορίες για την επίδραση της βόσκησης στα δάση βελανιδιάς είναι σπάνιες. Στη δυτική Λέσβο υπό μορφή συστάδων εκτείνεται δάσος βαλανιδιάς συνολικής έκτασης 5000 εκταρίων. Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν η μελέτη της βιοποικιλότητας των φυτικών ειδών, της γονιμότητας και της υγρασίας του εδάφους, σε οικοσυστήματα βελανιδιάς Quercus ithaburensis subsp. macrolepis, που διαφέρουν στο είδος της διαχείρισης και συγκεκριμένα α) παρουσία βόσκησης περιοχή «Φίλια» β) παρουσία βόσκησης και πυρκαγιών περιοχή «Άντισσα». Η πυκνότητα των βαλανιδιών στη θέση «Φίλια» είναι 41 δέντρα/στρέμμα ενώ στη θέση «Άντισσα» 18 δένδρα/στρέμμα. Η βοσκοφόρτωση ήταν μεγαλύτερη στη «Φίλια». Η βιομάζα των ποωδών στην περιοχή της «Φίλιας» μετρήθηκε 82,4 χλγ./στρέμμα ενώ στην «Άντισσα» 42,06 χλγ./στρέμμα. Η δομή των οικοσυστημάτων τόσο του μεσορόφου όσο και του υπορόφου παρουσιάζουν στοιχεία υποβάθμισης με κυριαρχίες ειδών ανεπιθύμητων από τα ζώα κυρίως στο οικοσύστημα της «Άντισσας». Οι εδαφολογικές ιδιότητες είναι σε απόλυτες τιμές καλύτερες στην περιοχή της «Φίλιας», όμως οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές. Η αφθονία και η ποικιλότητα των ειδών είχαν αυξητική τάση στην περιοχή της «Άντισσας», γεγονός που μπορεί να οφείλεται στην επίδραση της πυρκαγιάς και στο στάδιο μεταπυρικής διαδοχής του οικοσυστήματος.