Αξιολόγηση και ερμηνεία τοπίου κατά μήκος νομαδικών διαδρομών στη βόρεια Πίνδο

Στην Ελληνική ύπαιθρο η δραστηριότητα των νομάδων διαμόρφωσε τοπία ιδιαίτερης αξίας. Οι νομάδες, κτηνοτροφικές ομάδες συνδεδεμένες με τη μετακίνηση των κοπαδιών σε χειμαδιά από τα
πεδινά στα ορεινά και αντίστροφα, διάνοιγαν περάσματα και διαδρόμους, τόσο στα δάση, όσο και στα λιβάδια, έχοντας ως συνέπεια τη δημιουργία ξεχωριστού μωσαϊκού τοπίου. Τα χαρακτηριστικά στοιχεία του νομαδικού τοπίου, όταν εξετάζονται μεμονωμένα, είναι πιθανό να αξιολογούνται ως ασήμαντα, ενώ στο σύνολό τους συνθέτουν μία ολότητα, που χαρακτηρίζει έναν τόπο. Η παρούσα εργασία αποτελεί μία προσπάθεια ερμηνείας και αξιολόγησης του τοπίου της διαδρομής που ακολουθούσαν οι νομάδες στο παρελθόν, κατά μήκος μονοπατιού στα χωριά Σαμαρίνα-Τρίκωμο της βόρειας Πίνδου, με σκοπό την ανάδειξη των στοιχείων που προκύπτουν από την παλιότερη δραστηριότητά τους και το αποτύπωμα που έχουν αφήσει στη σημερινή εποχή. Η αξιολόγηση του μονοπατιού έγινε σε επιμέρους τμήματα και περιελάμβανε βαθμολόγηση σύμφωνα με την εμφάνιση και τη σημαντικότητα ορισμένων κριτηρίων τοπίου. Κάποια τμήματα του μονοπατιού αξιολογήθηκαν με υψηλές τιμές λόγω των ιδιαίτερων φυσιογεωγραφικών χαρακτηριστικών που παρουσιάζουν και των υποδομών που περιλαμβάνουν και τα οποία καταδεικνύουν την έντονη δραστηριοποίηση των νομάδων στην κτηνοτροφία, γεωργία ακόμα και δασοκομία που εφάρμοζαν για τη διαβίωσή τους.