Επίδραση του τρόπου διαχείρισης των ελαιώνων στην αυτοφυή βλάστηση και την ορνιθοπανίδα

Στην Ελλάδα η καλλιέργεια της ελιάς είναι η σπουδαιότερη δενδρώδης καλλιέργεια. Διαδραματίζει πολύτιμο ρόλο στη διατήρηση του περιβάλλοντος επειδή απαιτεί ελάχιστες εισροές και αξιοποιεί καλύτερα εδάφη που εξαρτώνται μόνο από βροχοπτώσεις. Στην εργασία αυτή συγκρίνονται συμβατικοί και βιολογικοί ελαιώνες στις περιοχές Νηές και Πτελεός Μαγνησίας ως προς τη φυτική ποικιλότητα (ποώδη και ξυλώδη φυτά) και την ποικιλότητα της ορνιθοπανίδας. Στην περιοχή έρευνας καταγράφηκαν 56 είδη ποωδών φυτών, 17 είδη ξυλωδών φυτών και 24 είδη αναπαραγόμενων πουλιών, συνολικά και στους δύο τύπους ελαιώνων. Ο δείκτης ποικιλότητας (Shannon) ποωδών ειδών ήταν υψηλότερος στους βιολογικούς ελαιώνες (Νηές-Πτελεός), ενώ η ποικιλότητα των ξυλωδών ειδών βρέθηκε υψηλότερη στο συμβατικό ψεκασμένο ελαιώνα (Νηές). Ο δείκτης ποικιλότητας Shannon για τα αναπαραγόμενα είδη πουλιών ήταν υψηλότερος στο συμβατικό ελαιώνα στον Πτελεό. Την υψηλότερη πυκνότητα αναπαραγόμενων ζευγαριών πουλιών (α.ζ./ha) εμφάνισε ο συμβατικός ελαιώνας στις Νηές.